Los Angeles 1965 rok. Wdowa z dwiema córkami zajmują się ustawianymi seansami spirytystycznymi, które w ich mniemaniu, mimo że oszukane wprowadzają spokój i szczęście osób, które z nich korzystają. Wdowa - Alice od śmierci męża boryka się z finansowymi problemami, kiedy nad jej domem zawisa widmo licytacji wydarza się rzecz dziwna. Jej zmarły mąż manifestuje swoją obecność przez zabawkę - tabliczkę Ouija , którą Alice zakupiła na potrzeby seansów. Rodzina jest zafascynowana możliwością kontaktu ze zmarłymi, wkrótce jednak zaczną tego żałować..
Jak pisałem we wstępie, Tabliczka Ouija 2: Narodziny zła jest horrorem na który nikt nie czekał z utęsknieniem. Ot zwykły sequel banalnego horroru o nawiedzonej tabliczce, zresztą zupełnie beznadziejnego.
Nie można oczywiście nastawiać się na arcydzieło kina grozy. Ouija 2 jest po prostu filmem lepszym niż pierwsza część, i to niemal od każdym względem. Myślę , że skuteczność Ouija 2 polega na scenariuszu i reżyserii Mike`a Flanagan`a (Oculus 2013), który to przejął pałeczkę po panu Stilesie White. Większość scen jest tylko ciut gorsza od tych z serii horrorów o duchach "Naznaczony", a to spory sukces. Mało jest jednak scen całkiem oryginalnych, a więcej zapożyczonych z innych horrorów, między innymi Egzorcysta, Poltergeist czy wcześniej wspomniany już wcześniej Naznaczony.
Zasadniczym plusem tego filmu, który właściwie determinuje moją końcową ocenę jest poziom straszenia. O ile efekty specjalne nie są może na poziomie superprodukcji, to sceny "jump" są dobrze rozmieszczone i całkiem udanie wkomponowane w film. Szczególnie dobrze spisała się tutaj mała Lulu Wilson, która mimo młodego wieku dobrze poradziła sobie z rolą nawiedzonej Doris Zander. Dobrze jest też oddany klimat lat 60-tych XX wieku. Fryzury, wnętrza i ubrania prezentują się całkiem przekonująco. Ciekawym dodatkiem jest równie polski akcent obecny w filmie. Otóż jest w filmie fragment, w którym ukazane są zapiski napisane po polsku, które można przeczytać zatrzymując film. Sprawdzaliśmy, rzeczywiście jest to język polski.
Solidnym minusem tego horroru, jest pewien mankament fabuły. Mianowicie, jeśli widz już oglądał Tabliczkę Ouija (czyli pierwszą część), to będzie znał zakończenie tego filmu, które w stosunku do pierwszej części nie zmieniło się w ogóle. Jest to spory defekt w obliczu kolejnego minusa, którym jest sam finał (trzeci akt), który moim zdaniem wyrwał się reżyserowi spod kontroli. Całe powoli serwowane napięcie diabli wzięli przez zbytnie doświetlenie scen. Wiadomo przecież nie od dziś, że upiory żadnej maści nie prezentują się strasznie w pełnym świetle.
Na zakończenie małe podsumowanie. Tabliczka Ouija 2: Narodziny zła nie jest ani mega oryginalne, ani mega straszne, jednak można spokojnie go polecić, jeśli przerobiliście już obie Obecności i wszystkie rozdziały Naznaczonego.
+ Jest kilka strasznych scen.
+ Oryginalna fabuła
- Trzeci akt filmu nie trzyma poziomu pierwszych dwóch.
Oceny: FilMistrz 6.710 IMDB: 6.3/10 Rotten Tomatoes 61%
zwiastun w serwisie Youtube:
cały film Ouija 2: Narodziny zła w serwisie CDA
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz